دیه در اسلام بر معیار ارزش معنوى انسان مقتول نیست، بلکه یک دستور خاصى است که ناظر به مرتبه بدن انسان کشته شده مى&rlm باشد، نشانه آن این است که اسلام بسیارى از افراد اعم از زن و مرد را که داراى اختلاف علمى یا عملى&rlm اند متفاوت مى&rlm بیند و تساوى آنها را نفى مى&rlm کند، و در عین حال دیه آنها را مساوى مى&rlm داند، مثلا درباره تفاوت عالم و جاهل مى&rlm گوید:
... هل یستوی الذین یعلمون و الذین لایعلمون (1)
آیا کسانى که مى&rlm دانند با کسانى که نمى&rlm دانند مساویند؟
و درباره تفاوت مجاهد قائم و غیر مجاهد قاعد چنین مى&rlm فرماید:
لایستوی القاعدون من المؤمنین غیر اولی الضرر و المجاهدون فی سبیل الله (2)
مؤمنان خانه&rlm نشین که زیان دیده نیستند با آن مجاهدانى که با مال خود در راه خدا جهاد مى&rlm کنند یکسان نمى&rlm باشند.
ودرباره اختلاف کسى که قبل از فتح مکه و پیروزى چشمگیر اسلام، جهاد و کمک مالى مى&rlm کرد و در راه خدا مبارزه و انفاق مى&rlm نمود با کسى که بعد از فتح مکه در جهاد شرکت مى&rlm کرد و در راه اسلام کمک مالى مى&rlm نمود چنین مى&rlm فرماید:
... لا یستوی منکم من انفق من قبل الفتح و قاتل اولئک اعظم درجة من الذین انفقوا من بعد وقاتلوا وکلا وعد الله الحسنى والله بما تعلمون خبیر (3)
کسانى از شما که پیش از فتح مکه انفاق و جهاد کرده&rlm اند با دیگران یسکان نیستند، آنان از حیث درجه بزرگتر از کسانى&rlm اند که بعدا به انفاق و جهاد پرداخته&rlm اند
